Je gaat nooooooit meer mee...

Ja, dat zal je maar worden verteld, je gaat nooit meer mee...
Woorden geboren uit frustratie natuurlijk, die moet je niet zo heel serieus nemen. Want was was er nou al met al helemaal aan de hand. Helemaal niets.

Het was een prachtige zondag. Evy en ik hadden afgesproken naar een tentoonstelling in Den Haag te gaan. Zover, zo goed. Helemaal niets aan de hand.

Ik weet het nog allemaal heel goed, het congresgebouw, de echt extreem lange rijen voor de kassa, het opgewonden geroezemoes... wat is het eigenlijk voor tentoonstelling vroeg ik mij hardop af.

De wereldtentoonstelling quilten natuurlijk, dat heb ik je toch verteld.... hmm, ja kan, staat mij iets van bij... leuk. Het kwam er wat mat uit, ik was een beetje vergeten dat het om een quilttentoonstelling ging. Ik wist niet zo heel goed wat ik mij daarbij moest voorstellen, maar Evy was helemaal in haar sas, dus waarom niet. Helemaal niks aan de hand, leuk quilttentoonstelling, gaan we even doen.

Peet, je blijft wel overal met je vingers vanaf hè? Nooit aan quilts komen hè? ... ja ja

Peet, je kijkt alleen maar en houdt al je commentaar voor je hè? ... ja ja

Peet, als je je verveelt ga je niet lopen te klieren hè? ... nee nee

Na nog tal van instructies waren we eindelijk in het tentoonstellingsgedeelte en mijn blik werd direct getrokken door prachtige kleuren. Heel veel quilts hingen er, de een nog kleurrijker dan de ander... Peet, blijf af... ja ja

Opeens zag ik iets wat niet aan een muur hing, het bewoog. In prachtige kleuren wervelde het rond. Het was geen quilt, maar zelfs ik begreep dat ik ervan af moest blijven.

Peet stop daarmee, hou op! Hoezo, ik doe toch niets? Ik kom nergens aan, ik kijk alleen en geef niet eens commentaar. Ik doe helemaal niets. Ik maakte nog een rondje langs het bewegende kunstwerk, helaas, het kunstwerk wandelde snel weg en voor ik er achteraan kon gaan werd ik bij mijn arm gepakt... Peet, stop ermee, de dame vindt het zeer onaangenaam dat jij haar rok zo bekijkt...

Nou ja zeg, je trekt op de wereldtentoonstelling quilten een gequilte rok aan en dan ben je verbaasd dat ik daar naar kijk... Oké oké, ik zeg al niks meer. Helemaal niets aan de hand.

We vervolgden onze weg, heel veel quilts zagen we en ineens, oh gruwel, ik zag een dame zomaar aan de quilts komen. Hè ho stop, ik ging hier eens even iets van zeggen, wat dacht de dame wel... zomaar de quilts aanraken...

Mevrouw, u mag de quilts niet aanraken, mij maakt het niet zoveel uit hoor, maar van Evy mag het echt niet, dat heeft ze mij heeeel duidelijk uitgelegd. Ik kreeg totaal geen reactie. Wereldtentoonstelling, misschien was het een Engelse dame?

Eef, zeg even in het Engels tegen die dame dat ze met haar handen van de quilts moet afblijven.

Peet, dat is een Quiltangel, die mogen dat. Kijk maar, ze heeft witte handschoenen aan, daarmee mag ze de quilts omdraaien om aan jou en mij de achterkant te laten zien.

Aha, alles wat ik dus hoefde te doen was witte handschoenen aan te doen en dan mocht ik overal aankomen, ik begrijp het. Er klonk een hartgrondig NEE. Op mijn onbegrijpende blik volgde een wanhopig... laat maar... kom we gaan verder.

Oké, ook goed, gezellig, helemaal niets aan de hand. Het duurde en duurde, mijn hersentjes hadden er genoeg van, ze waren al uren overbelast met al die kleuren en indrukken, ze hadden er geen zin meer in. 

Eef, ik vind het geweldig geweest , nu wil ik naar huis. Evy kent mij heel goed. Als ik zeg, ik wil naar huis, dan wil ik naar huis. Niets kan dan mijn interesse nog opwekken, helemaal niets... bijna niets.

Ik was moe, wilde naar huis en vond dat ik wel een verzetje verdiende en al gauw zag ik mijn kans. Een zeer hautaine dame, klaarblijkelijk een wereldse beroemdheid zat op een podium wat te krassen in boeken. Ze keek er zeer arrogant bij, kortom... ik verdiende wel een verzetje.

Luid vroeg ik of de dame wel wist dat zij een vreselijke wandaad beging, krassen in boeken, hoe kwam ze op het idee? Om mij heen barstte iedereen in gelach uit, de hautaine dame kijkt niet begrijpend en ik... ik werd bijna naar de uitgang gesleept! Die dame is een wereldberoemde Amerikaanse quiltster en signeert haar boeken werd mij toegesist. En toen volgde de uitspraak... je gaat nooooit meer mee....

Hoe anders zou het lopen. Als Evy toen had geweten dat wij aan beurzen in heel Nederland en zelfs in Duitsland zouden deelnemen had zij die uitspraak vast nooit gedaan.  Van... "je gaat nooit meer mee" werd het heel snel... "Peet, we hebben een beurs in Veldhoven, Karlsruhe, Deventer, Rijswijk....." 

Morgen meer.

Groetjes,
Petra

Comments

[Geplaatst door: maria vandanameele]

oei oei ik zie het zo voor mij gebeuren
wat heb ik genoten vandaag in Den Haag
dit was het beste medicijn dat er kan zijn voor mij

[Geplaatst door: Marianne]

Je hebt intussen wel veel ervaring met al die beurzen, Peet!

[Geplaatst door: marijke]

Hihi, leuk verhaal!
groetjes Marijke

[Geplaatst door: marion]

wat een heerlijk stel zijn jullie.........

[Geplaatst door: Anita]

Ik zie het zo voor me. Je hebt toch wel heel veel heel snel bijgeleerd.

[Geplaatst door: Marjolein Ztm]

Ga vooral door met je verhalen. Of je nu wel of niet ooit een quiltster wordt, maakt niet uit. Zolang je je verhalen maar verteld. Wanneer komt jouw boek met deze smeuige verhalen uit. Zet ik het op mijn verlanglijstje.
Alvast een titel nodig. Wat dacht je van: Quiltverhalen van een niet quiltster.

Groetjes Marjolein uit Zoetermeer

[Geplaatst door: sieneke]

hoi petra ,is weer genieten hoor ,met en lach op de snoet lees ik graag je verhalen ,,,laat je weten waneer je boek uitkomt , en natuurlijk met wel jou handtekening er in.
morgen weer.zo,n heerlijk verhaaltje hihi.
gr sieneke

[Geplaatst door: Joke Leijenaar]

Petra, je verhaal is zo herkenbaar ,met een lach lees je het ,heb ook altijd de neiging om aan iets te voelen beet te pakken en te bekijken vooral als het niet mag.
En een handtekening in een boek ken mensen die dat vreselijk vinden ,je beschadigd het boek vinden ze.
Wacht met spanning op het vervolg .

Nog een fijne eerste herfst avond.

[Geplaatst door: mieke]

Haha heel leuk, zo zou ik in een boekwinkel rondlopen !
Daar kan mijn DH heerlijk in rondneuzen, ik absoluut niet.

[Geplaatst door: Dia Borst]

Jullie kunnen zo in een klucht!! Of zijn jullie stiekem. Zussen van hepit en hepi? ?:-)

[Geplaatst door: Annie klippel]

Wat geniet ik toch van je schrijfkunst en een strenge Evy echt? of met een korreltje zout,groetjes Annie.