QuiltersPalet

Invasie...

Ik heb het niet zo op dieren die niet onder de noemer huisdier vallen. Zo waren wij vorig jaar in Leende en daar stonden 2 grote paarden vlak bij ons huisje. Ik heb het daar niet zo op. Het is leuk om naar te kijken op tv en op ruime afstand, maar verder heb ik het er niet zo op.

Daarom stelde het mij zeer gerust dat bij het huisje waar wij momenteel in verblijven op zeer grote afstand wat schapen bivakkeerden. Lekker ver weg. Zeer geruststellend. Leuk plaatje, mooi landelijk, geweldig.

Vanmiddag zat ik te genieten van het uitzicht op ons terrasje, schaapjes waren ver weg, heerlijk rustig.

Maar opeens sloeg mijn hart een slag of 6 over. De schaapjes bewogen en het waren niet maar een paar schaapjes, het waren er duizenden, nou ja, honderden, in ieder geval tientallen... vlakbij ons terras.

Snel riep ik Evy, we moesten maken dat we wegkwamen, zo'n invasie kan nooit gezond zijn. Wat bezielt die beesten riep ik lichtelijk in paniek.

Evy keek eens rond en maakte zich totaal niet druk. "Die beesten doen niks, die worden gewoon verplaatst van de ene wei naar de andere wei."

Ik keek nog eens goed en warempel, de schapen werden door honden voortgedreven, mijn kant op... ik heb het daar niet zo op. Voor het hek riep ik dat de schaapjes rechtsomkeer moesten maken en ik moet toegeven, intelligente beestjes, ze gingen terug naar waar ze vandaan kwamen.

Wat volgde zal ik u besparen.... een zeer boze meneer riep in het Duits iets naar mij, en aangezien ik geen Duits versta ging de boze meneer steeds harder Duits praten... onaangenaam hard zelfs....

"Peet laat die beesten met rust, die man is de schaapherder en je maakt die schapen in de war"

Verbolgen besloot ik naar binnen te gaan, tot mijn oog viel op een klein schaapje. Ze zagen er toch wel lief uit eigenlijk. De schaapherder was ook gestopt met hard Duits praten en in alle gemoedelijkheid heb ik nog wat foto,s gemaakt. Toch wel leuk dat buitenleven -:) Maar ik blijf erbij, op afstand zijn ze leuker.

Behalve deze.....die is ook van dichtbij een schatje.

Ooit ga ik er wel aan wennen, als wij maar vaak genoeg huisjes huren in landelijke omgevingen. Dan ga ik paardrijden en schapen scheren... ooit

Groetjes vanuit schapenland,
Petra

Het zit er bijna op...

Mag ik hier eens iets neerpennen wat niet zo netjes klinkt ? Ja hè, mag vast wel van u. Komt tie... ik heb mij de afgelopen 4 dagen het schrompus gesneden.

Echt waar, het eerste wat ik vanavond zei toen wij naar huis reden was "ik heb mij het schrompus gesneden". Zoals niet geheel onverwachts bereikte mij een ietwat meewarige blik.

Wat is in hemelsnaam het schrompus?

Wel dat is... dat is... tsja hoe moet ik dat nu uitleggen. Even van Dale geraadpleegd... het schrompus, bestaat niet, nergens bekend maar het betekent zoiets als van veel, heel veel, ontzettend veel, oftewel, het schrompus.

Want er zijn weer heel wat stofjes verhuisd van de winkel naar de huizen van vele bezoeksters.

Meters en meters, ik overdrijf nooit dat weet u, kilometers en kilometers stof heb ik gesneden. Na de eerste dag steunden en kreunden de kasten van ellende. Ze hadden het zo koud, ze waren nog maar voor hooguit de helft gevuld met mooie warme stofjes.

Ik kon het niet aanzien, ik hou niet van rammelende plankjes stof in bibberende kasten. Dus ben ik gaan grasduinen in de voorraad en de kasten zijn gewoon iedere dag behoorlijk aangevuld. Want het zou mij toch niet gebeuren dat ik een crisis moest gaan bezweren, wellicht zelfs een formeel protest moet aanhoren van het hout in de winkel.

Nee nee, de harmonie in het QuiltersPalet is juist zo belangrijk, daar moeten compromissen worden gesloten. Geen half lege kasten en rammelende plankjes. Tot zaterdag 17.00 uur vullen wij de saleskasten gewoon aan. Zodat ook de laatste bezoekers van de Lente Sale een ruime keuze hebben in al die zeer voordelige aanbiedingen.

Aangezien ik mij het schrompus heb gesneden ga ik niet meer vertellen wat u allemaal in de 4 saleskasten en bij de voordelige Fat Quarters kunt vinden. Gewoon even het voorgaande Blogje lezen en u weet alles.

Wij staan er morgen weer klaar voor, en daarna... 

Oh, ik hoor net dat ik het schrompus niet kan vinden in het woordenboek omdat ik het verkeerd heb geschreven......pffffffff, het blijft hetzelfde hoor, het schrompus of het schompes... heel veel, ontzettend veel...

Groetjes,
Petra

Cursusje? ...

Ik lees heel wat quiltboeken, quilt tijdschriften en quilt websites. Ik kan wel niet quilten, maar ik weet tegenwoordig wel heeeeeel veel van quilts. Regelmatig wordt mij gevraagd waar, als niet beoefenaar van de edele quiltkunst, mijn interesse in quilts door wordt gevoed. Wel daar kan ik helder in zijn, door kleur en symmetrie.

Een quilt kenmerkt zich in hoge mate door juist die 2 componenten die mij in iedere kunstvorm aantrekt. In het werk van de graficus Escher, in het werk van Vasarely, in het kubisme van Mondriaan.

    

Kleur en symmetrie staan centraal. Met dit in het achterhoofd zal het dan ook niemand verbazen dat het Log Cabin patroon hoog op mijn lijstje moooooi staat. Kleur en symmetrie, de Log Cabin quilt is er een schoolvoorbeeld van.

 

En dan ineens zie ik in een quiltboek een prachtige Log Cabin. Ik roep Evy erbij, kijk haar doordringend aan en wil die quilt hebben. Maak jij die even voor mij? Even? Ik verbeter mijzelf direct, ik weet inmiddels dat ik het woord even beter niet kan gebruiken bij het maken van een quilt, nee nee, niet even, maar maak je die Log Cabin voor mij, toe...

Dat is geen Log Cabin. Verward lees ik nog even het bijschrift. Log Cabin, het staat er echt. Dat boek noemt het echt een Log Cabin. Evy schudt haar hoofd, dat is geen Log Cabin...

Ik weet niet of jullie weleens een zinloze discussie aan gaan, ik bijvoorkeur niet meer, oké, het is geen Log Cabin, wat is het dan wel?

Een Courthouse Step quilt.

 

Een wat... Ik heb nog nooit van een Courthouse Step gehoord. Mijn hersentjes draaien op volle toeren. Als ik er nog nooit van heb gehoord....

Hé, cursus Courthouse Step quilt, is dat een ideetje voor het aankomende cursusprogramma?

Ik begin mijzelf al geluk te wensen met mijn goede ideeën, zomaar uit het niets heb ik een geweldige nieuwe cursus bedacht. De Courthouse Step Quilt, hmmm, beetje lange cursusnaam, weet je wat, we noemen het gewoon muizentrappetje, ligt veel beter in het gehoor.

Nee... Evy zegt gedecideerd Nee. En ik weet uit jarenlange ervaring dat een gedecideerd Nee van Evy ook echt Nee is.

Maar waarom dan niet? Ik weet niet wat een Courthouse Step quilt is en misschien weten wel meer mensen dat niet. Dan is het toch alleen maar goed dat wij daar een cursusje aan wijden. Er ontspint zich een levendige discussie.

Peet, sinds wanneer geven wij cursussen die volslagen overbodig zijn?

Ja, hè hallo zeg, volslagen overbodig? 

Ja, volslagen overbodig. Iedereen die weet wat een Log Cabin quilt is weet ook hoe je een Courthouse Step quilt maakt.

Oh ja, leg dan eens uit, want ik snap het niet

Dat komt omdat jij niet quilt

Leg uit....

Bij de Log Cabin begin je met het haardvuur, het blokje in het midden en “met de klok mee” naai je de strips erom heen.

 

Bij de Courthouse Step naai je om het haardvuur, het blokje in het midden, eerst de boven en de onder strip en daarna de rechter en de linker strip. Dat geeft dus hele andere mogelijkheden om te spelen met de symmetrie en de kleur.

 

Oké, ik ben overtuigd , geen cursus muizentrappetje, iedereen weet nu wat een Courthouse Step quilt is, handig toch, zo’n cursusje -:)

Ik ben weer super tevreden.

Step voorzichtig,
Petra

 

Beroeps deformatie en uitslag Give Away...

Waar zullen we beginnen, met de uitslag of met een nadere verkenning van beroepsdeformatie.

Ik ga het kort houden, heel kort.

Op de markt in Gouda wees ik Evy op een stand met quiltstoffen. Tenminste, dat dacht ik, zo op het oog leek het mij een stand van een quiltwinkel, ik zag dit...

 

Evy keek eens, keek nog eens en wees mij op het grotere geheel.

 

 

Een snoepkraam......................nou ja......ongeveer hetzelfde toch? :)  

Zoals iedere keer heeft de random generator zijn werk weer gedaan. De winnaars zijn:
- Marion
- Ada

Dames, gefeliciteerd!
Laten jullie ons even je adres weten? De kaartjes komen dan vanzelf naar jullie toe.

Snoep verstandig!
Petra

Het is weer lente...

Ieder voorjaar weer leef ik op. Zodra de eerste zonnestraaltjes verschijnen en de temperatuur boven de 10 graden komt worden mijn hersentjes weer wakker. Gelukkig duurt mijn inactieve periode niet de hele winter, dat mag niet van Evy. Maar zo rond begin februari tot half maart functioneer ik gewoonweg in slaapmodus.

Maar dan gebeurt het...

Van dit

  

Naar dit

 

Ik ben gewoon een reïncarnatie van een kat, dat is het -:)

Tijdens mijn inactieve periode maak ik wel heel veel foto,s. Prachtige foto's van quilts in wording. Quilts die al klaar zijn etc etc. En die wil ik u natuurlijk niet onthouden.

Er is een categorie foto's van 1 die ik u (nog) niet mag laten zien. Die quilts zijn geselecteerd voor de expositie in Karlsruhe. Er is mij ten strengste verboden om u die foto's te laten zien. Dat moet dus nog even wachten.

Alles wat ik hieronder laat zien is slechts een heel klein topje van de schitterende  quiltberg die wij  dagelijks mogen aanschouwen.

Wat vindt u bijvoorbeeld van deze Little Treasure Club vingerhoedjes quilts?
(klik op foto's om ze te vergroten)

     

 Of deze, de Octablom Bee met hele eigen creaties

    

Helemaal geweldig! Op het patroon uit de Quilt & Zo worden allerlei varianten bedacht, er worden andere patroontjes gemaakt, kortom, iedere maand weer mogen wij genieten van de mooiste creaties.

Ook tijdens de cursus Hundertwasser leeft iedereen zich uit en ontstaan er plaatjes van quilts.

  
 

En wat dacht u van wat er zo allemaal op de diverse Bee,s wordt getoond...

 Een hele sfeervolle Quilt van Elly

 

Vreugde, hoop en vrede van Annie

En een prachtig paars werkstuk van Marian

 

 Heerlijk genieten dus van al die quilts in wording.

 Nog eentje? Oké nog eentje.

Van Anita. Ik weet niet meer helemaal hoe deze heet , maar ik vind het zeker een belofte. Een belofte voor een heerlijke lente.

 

Nu echt de allerlaatste... Van Tonny

En zo is het maar net, zoals het klokje thuis tikt...
Hoewel, een goede tweede is... Zoals het klokje in het Quilterspalet tikt ........  -:)

Ik ga het zonnetje weer in, energie opdoen enzo...
Hmm, ik hoor dat ik niks het zonnetje in ga maar aan het werk moet... oké, ik heb wel weer genoeg gelanterfanterd. Snel, aan het werk dus.

Groetjes,
Petra

Krom...

"Wil Je Voortaan Niet Meer Aan Mijn Naaispulletjes Komen?"

De zin werd zacht maar zeer nadrukkelijk uitgesproken, ik hoorde de hoofdletter in ieder woord en heus echt waar, ik zal het nooit meer doen. Ik ben oprecht geschrokken, blijf voortaan echt met mijn vingertjes van de naaispulletjes af en gooi zeker nooit meer zo maar naaldjes weg, echt waar beloofd...

Want het licht is gaan schijnen, ik ben overtuigd.

Weet u nog dat ik ziek was en gedwongen 2 weekjes thuis moest blijven...ik heb natuurlijk niet 2 volle weken in bed gelegen, zo in de tweede week begon ik wat op te knappen en mij te vervelen. Als ik mij verveel ga ik op zoektocht naar dingetjes waar ik mee kan spelen

Tijdens mijn inspectietocht kwam ik een mandje met naaispulletjes tegen en wat zag mijn oog....kromme naaldjes. Kijk, ik kan mij nuttig maken...kromme naaldjes, te gek voor woorden natuurlijk.

 

"Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kastelen" mag dan wel een gevleugelde uitspraak zijn van Evy maar dat je als QuiltshopDame kromme naaldjes bewaart....l

Ik heb alle kromme naaldjes uit de buisjes gevist, de rest van de naaldjes in 1buisje gedaan, paste prima. Leeg buisje gevuld met kromme naaldjes en voor alle zekerheid dichtgetrapte met plastic. Buisje in de kliko, opgeruimd staat netjes.

Ik was weer zeer tevreden met mijzelf en heb snel nog een berichtje aan Evy gemaild dat ik haar had verlost van die rare kromme dingetjes. Gelukzalig ging ik naar bed terug, mijn inspectietocht en daaropvolgende actie had mij redelijk uitgeput. De kromme naaldjes waren uit ons huis verbannen.

Rond 19.00 uur werd ik wakker door de zin waarmee ik dit blogje begon....

Wil Je Voortaan Niet Meer Aan Mijn Naaispulletjes Komen?

Hè hallo, ik help je alleen maar hoor..wat moeten de mensen wel niet denken als jij met kromme naaldjes werkt, dat we failliet aan het gaan zijn, dat je geen nieuwe naaldjes meer kan kopen..hallo, ik heb je geholpen hoor...

Er werd mij weer zo,n blik toegeworpen van...rustig blijven, ze weet niet beter, even uitleggen...

En wat bleek, de naaldjes werkten prima als een beetje krom waren, beter zelfs, flexibeler. En alle naaldjes in 1 buisje..... het zijn verschillende naaldjes, nummer 9, 10 en 11.

Oké oké...ik kom nooit meer aan de naaispulletjes. En ook nooit meer aan de .... Nee, laat ik dat nog maar niet opbiechten. Een zin in hoofdletters was wel genoeg -:)

Groetjes
Petra

Soldaatjes...

In ieder leger wandelen soldaatjes rond. Zelfs in het menselijke lichaam. En dan start de strijd.... zal ik even uitleggen?

Afgelopen week werd Evy ziek, heel vervelend zo vlak voor de beurs maar helaas niets aan te doen. Ze moest echt rust nemen, de soldaatjes hun werk laten doen tegen de ziekmakertjes en dan kwam alles wel goed. Een ontsteking na de operatie was de boosdoener.

Samen met Jeanette en Mieke ben ik naar de beurs gegaan, het was heel gezellig, maar daarover in een ander blogje meer.

Al de hele beurs voelde ik mij niet zo lekker, koud, warm, ik weet het maar aan mijn "seniorenmomentjes", de kou buiten, de warmte binnen, maar wist diep in mijn hart dat er in mijn lichaam een strijd was begonnen.

Zondagavond vroeg naar bed, zondagnacht wakker, hoestbuien, koorts, de strijd was in volle hevigheid uitgebroken. Griep!

Maandag en dinsdag heb ik in een koortswaas doorgebracht, vandaag heb ik een paar heldere momentjes, helder genoeg om iedereen even op de hoogte te brengen van mijn strijd tegen de ziektemakertjes. Het gaat goed komen, in de winkel is prima vervanging... de bestellingen worden gewoon verstuurd, de..

Tot zover ... ik ga weer naar mijn bedje toe. 

Groetjes
Petra

Gedichtendag...

Gisteren was het nationale gedichtendag, ik wist eerlijk gezegd niet eens dat het bestond. Gelukkig wijdde zo`n beetje ieder programma op TV er aandacht aan. Anders was het beslist langs mij heen gegaan.

Ik hoorde een paar prachtige gedichten langskomen en dacht, dat kan ik ook. Ik ga er namelijk van uit dat je beter kunt denken dat je iets wel kan dan dat je al bij voorbaat denkt dat kan ik niet. Daar kom je vroeg genoeg achter nadat je het hebt geprobeerd .Zo weet ik inmiddels dat ik niet kan vioolspelen, quilten, hondjes opvoeden of tuinen aanleggen. Ik heb het serieus geprobeerd, ik ben er klaar mee, ik doe het niet meer, ik kan het niet, punt.

Maar gedichten maken, nog nooit gedaan , dus ik kan het. En ik ben ook niet zo bescheiden dat ik mijn pogingen niet met u wil delen. U mag tenslotte ook getuige zijn van onze verwilderde tuin, onopgevoed hondje en mijn quiltwerk is sommige van u ook niet ontgaan. En alleen omdat wij u graag terugzien in de winkel bespaar ik u mijn vioolspel.

 

Maar dat dichten, fluitje van een cent. Dacht ik… mijn eerste poging was erbarmelijk, de 2^de, 3^de, ……65^ste ook, en na de 124^ste poging heb ik het maar opgegeven. Lees en huiver J

 

Lapjes van de mooiste rollen
Snijmat, mes en liniaal
Breng mij tot de grootste daden
Leid mij naar het ideaal.

Geef mij warme inspiratie
Naaldjes, draadjes, vingerhoed
Om te komen tot een prachtige creatie
Geef mijn vingers quiltersmoed

Laat de ideeën tot mij komen
Inzicht kleur en perspectief
Quilten is mijn grootste hobby
Zonder wordt ik depressief

 

Zo, weer iets uitgeprobeerd, ik kan niet dichten. Wat is het leven toch heerlijk, ik kan niet dichten, ik hoef geen carrièreswitch te maken, geen voordrachten of lezingen, of hoe dat ook mag heten, te geven.

Ik kan lekker in de winkel blijven werken en ik kan dat weer doen met Evy.
Want ja hoor, ze is er weer! Vanaf zaterdag, weer helemaal gezond.

Natuurlijk gaat ze het nog wel rustig aandoen, mag ze geen rol stof in of uit de kast van mij halen, maar dat geeft allemaal niks. Mijn dichterlijke inspiraties zijn toch alweer voorbij en samen gaan we er weer tegenaan.

Quilt met dichterlijke vrijheid, proberen is de helft van de lol J

Groetjes
Petra

Paranormaal...

Iedere ochtend als wij het quilterspalet binnenstappen wordt ik begroet door vrolijk gemompel en geroezemoes. Dat komt omdat ik paranormaal begaafd ben. Ja, echt, dat ben ik. Evy en onze bezoekers horen niets, maar ik, hele gesprekken mag ik meemaken. Dan ben je toch echt paranormaal begaafd zou ik zeggen.

Zo ben Ik ben volledig op de hoogte van alle roddeltjes en nieuwtjes. Ik ben de Albert Verlinde van de showstofnieuwtjes, de Claire Polak van de gedegen achtergrondstof en de Eva Jinek van Wakker Stofland. Ik hoor de stofjes met veel plezier met elkaar van gedachten wisselen en geniet daar iedere dag van.

Maar vanmorgen was er iets mis, er heerste een bedrukte stilte, ik voelde een ingehouden stilte, er hing iets in de lucht....

Ik attendeerde Evy hierop, maar als u langer dit blog leest weet u dat mij dan alleen een wat meewarige blik wordt geschonken en we over gaan tot de orde van de dag. Evy is niet zo onder de indruk van mijn paranormale gaven. Ik snap dat wel, voor je het weet zie ik vogeltjes vliegen en dat wil ze natuurlijk terecht niet. Ik ging dus aan het werk en liet mijn paranormale gaven even met rust.

Maar toch, de sfeer was anders, er broeide iets.

Ik informeerde eens tersluiks bij de batiks, wat is er aan de hand? Ik ben verliefd hoorde ik de Chameleon zachtjes fluisteren.

Hè mooi, verliefd, daar is toch niks mis mee. Beter nog, verliefd, verloofd, getrouwd, nieuwe rolletjes stof...... of denk ik nu tever door...ben ik te commercieel bezig? Mooie nieuwe kleine, lieve rolletjes stof... zonder inkoop, gewoon zomaar spontaan in de kast.

"Op een reproduktiestof" snikte de Chameleon. Op haar, op de gele Mary Koval blender. Daar staat ze , ongelukkig, omdat zij een reproduktiestof is en ik een batik.

Oké, ik snap het probleem niet, waarom ben je zo wanhopig, is er een wet die ik niet ken, die batiks en reproduktiestoffen verbied om samen te gaan? Diezelfde wet misschien die zegt dat hond en kat niet samen kunnen leven?

Nee, dat niet maar wij passen niet bij elkaar. Dat zegt iedereen.

Ik zuchtte eens diep en kon niet anders dan iedereen toch wel een beetje gelijk geven. Batiks en reproduktiestoffen, nee ze passen niet echt bij elkaar. Maar wat doe je aan de liefde? Stilletjes heb ik Mary naast de Chameleon gezet, gewoon, omdat ik het ze zo gunde, samen te zijn. Het zou niet lang duren, iedereen zou al snel zeggen dat het niet paste, maar voor eventjes, waarom niet?

Ik werd in beslag genomen door twee dames die stoffen wilden uitzoeken voor een Bargello en vergat even de hopeloze liefde tussen Mary en Chameleon.

De dames hadden niet veel hulp nodig, ze waren heel ervaren en pakte al snel de rollen uit de kast. Lichtgroene batiks, middenkleuren, Mary en de donkere kleuren ...... Mary, Zag ik het goed, was Mary uitverkoren tussen al die Batiks.... en zag ik het nog beter, was Chameleon ook uitgekozen.

Ik heb maar niets gezegd, voor je het weet zie ik vogeltjes vliegen maar mijn paranormale ik zegt dat er geen grenzen zijn aan creativiteit. Ook Chameleon en Mary passen in de juiste setting en met een open mind bij elkaar.

En laten we eerlijk zijn, wat is er mis aan vogeltjes te zien vliegen?
Mooi toch.....

Groetjes
Petra

Er is een kindeke geboren op aard...

Mag ik even uw aandacht?

Met zijn allen vieren wij binnenkort weer het kerstfeest. Ieder op zijn/haar eigen manier.

Waar bij de een de geboorte van het kindeke centraal staat is het voor de ander een warm familiefeest. Maar bijna iedereen kent de zin...er is een kindeke geboren op aard.

Een goede aanleiding om uw aandacht te vragen voor 2 stichtingen die quilten hebben gecombineerd met de zorg om die kindekes voor wie alles niet zo vanzelfsprekend verloopt. En dit keer vestig ik niet uw aandacht op het maken van al die prachtige quiltjes, hoewel ook dat hoognodig blijft...

Nee, ik vraag u doodsimpel om geld, euro,s petunia.

Want hoewel al die fantastisch quilts echt allemaal super fantastisch terecht komen is er om die quiltjes naar de uiteindelijke ontvanger te krijgen ook geld nodig. Geld voor zoiets simpels als portokosten, telefoonkosten, tussenvulling, doorquilten van de uiteindelijke quilt. Zonder geld komen er uiteindelijk minder quilts bij de kindekes terecht.

En als u zich bedenkt dat juist zo,n quiltje, zoveel troost brengt dan vind u het vast niet erg dat ik een paar stichtingen noem. Het maakt niet uit aan welk doel u besluit een gift over te maken. Het doel van allen is een kind, een medemens troost te bieden. Kijkt u even mee?

Stichting Verdanda 

 

Deze stichting zet zich in om verstandelijk gehandicapten een eigen quilt te geven.

Een eigen quilt is als een eigen coconnetje, het is uniek, helemaal alleen van jou en niemand anders heeft dezelfde quilt. Een eigen quiltje helpt eraan mee dat ook jij wordt gezien als het unieke mens dat jij bent. Het slaat bruggen tussen jou en anderen. Door een mooie quilt wordt er makkelijker contact gelegd, het nodigt mensen uit tot een reactie. En de tegenreactie is vaak zo ontzettend mooi, een stralend gezicht dat trots is op haar of zijn eigen quilt.

Kijkt uzelf eens op hun site: http://www.verdanda.nl/

En wie weet bent u dan ook ervan overtuigd dat er heel veel quiltjes gemaakt moeten worden maar dat ook de financiën gezond moeten blijven.

Stichting Regenboogboom droomdekentjes

Als je ziek bent, verdrietig, vaak in de vreemde omgeving van een ziekenhuis verblijft, wat is er dan troostvoller dan een warm quiltje. Droomdekentjes, waaronder je kan wegschuilen, pijn een beetje kan vergeten, en ondanks alle nare dingen een beetje gelukkig kan zijn. Ik gun ieder kind zo,n droomdekentje en gelukkig zijn er heel veel vrijwilligers die al die mooie quiltjes met liefde maken.

Maar ook bij deze stichting die volledig draait op donateurs is naast het maken van de droomdekentjes en de vele giften in stof en andere benodigdheden ook geld nodig.

Wilt u ook dat er nog heel veel droomdekentjes hun weg blijven vinden naar toekomstige droomslapers kijk dan eens op de site:  http://www.regenboogboom.nl/droomdekentjes

Er zijn natuurlijk meer initiatieven die ook heel goed werk doen. In het bestek van dit blog kan ik er helaas maar 2 uitlichten.

Er is een kindeke geboren op aard...
Een aard die voor ieder kindeke een veilige warme plek hoort te zijn.
We kunnen niet alle leed op de wereld oplossen.
We kunnen wel doen wat binnen onze mogelijkheid ligt.

Bedankt voor uw aandacht.
Groetjes,
Petra en Evy